Planten hebben "alles" nodig, maar van het meeste slechts in zeer geringe hoeveelheden. Door verdampte en door planten geconsumeerde water in het aquarium aan te vullen met kraanwater, bezorg je planten alle mineralen die ze nodig hebben.
Daarnaast wordt in het aquarium, afvalstoffen afgebroken, zoals uitscheiding door vissen, waarbij ook mineralen vrijkomen.
Hierdoor is het heel goed mogelijk om beplante aquaria te houden zonder enige plantenvoeding toe te voegen.
Van enkele mineralen kunnen de hoeveelheden echter niet toereikend zijn. Bijvoorbeeld omdat de plantendichtheid heel hoog is. Of omdat je geen vissen hebt rondzwemmen. Of omdat je een CO2 gas systeem gebruikt. Of omdat je liever geen kraanwater wilt gebruiken of het kraanwater sterk verdunt met zuiver water of regenwater.
Dan biedt NPKMg uitkomst. Hiermee worden de mineralen aangevuld waarvoor de kans op tekort het grootste is.
Een alles-in-een plantenvoeding schiet ieder doel voorbij. De meeste beplante aquaria hebben geen extra mangaan, ijzer, sulfaat en calcium nodig. Terwijl de high tech purist de voorkeur zal hebben om de dosering van mineralen te scheiden en apart te doseren.
Toegegeven, de mineralen in een alles-in-een blijven lange tijd goed van elkaar gescheiden door chelatering van ijzer en eventueel andere sporenelementen, en door toevoeging van ascorbinezuur om de oplossing zuur te houden en daarmee de chelatering te borgen. Maar eenmaal in het aquariumwater voegen ze niets toe, zitten ze elkaar misschien in de weg, en kun je makkelijker sporenelementen overdoseren. Sporenelementen zijn sneller schadelijk dan NPKMg mineralen.